[Morning Thoughts] ความเหนื่อยล้าที่ไม่มีวันจางหาย และการตระหนักรู้อีกครั้งถึงความเปลี่ยนแปลงในอนาคต

 

Happy Second Week of Month!

อาจนานแล้ว (หรือเปล่า) ที่ดูเหมือนว่าเราไม่ได้พบเจอกันในช่วงเวลาที่ดูเหมือนว่าสถานการณ์ต่าง ๆ ภายในโลกมันจะเริ่มชวนฉุดรั้งให้เรา... ดิ่งอารมณ์อย่างไม่มีสาเหตุ

อย่างไรเองอย่าได้ห่วงไป สำหรับเดือนนี้ นอกเหนือจากความพิเศษของสิ่งที่มันเกี่ยวกับว่าสองวันที่แล้วเป็น 'วันสตรีสากล' ซึ่งในทีแรกผมตั้งใจอยากจะเขียนถึงหัวข้อเรื่องนี้สักหน่อย หากแต่ดูเหมือนว่าความเหนื่อยล้าสะสม ประกอบกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์หลังจากออกไป 'เผชิญโลก' ที่แม้ผิวเผินมันจะดูเงียบสงบและไม่ได้มีปัญหาหนักหน่วงถึงขั้นที่วิกฤตเกินไป อย่างไรเองก็ดี ความสงบเหล่านั้นไม่ได้เป็นสิ่งที่มัน 'ดี' ไปเสียหมดทุกอย่างที่ผมคาดคิดเอาไว้

ถึงกระนั้นก็ใช่ว่าผมจะไม่รู้สึกหลงรักมัน และอย่างที่คุณเข้าใจมาตลอด 'ความสันโดษ' ของผู้ที่แยกตัวออกจากความวุ่นวายที่เกิดขึ้นแทบทั่วทุกหนแห่ง เปรียบได้กับเป็น 'ความได้เปรียบ' ของผู้ที่ไม่ได้รู้สึกผูกพันกับสิ่งใด นอกจากตัวตนของเขาเอง

What is my purpose?

Live long enough to become a passive death wish

Or try... to 'end myself' after doing the work of god

รูปแบบของงานนั้นอาจไม่หนักเท่ากับการพยายามต่อสู้กับความคิดภายในหัวของผมที่มันตีกันยุ่งเหยิง หลายครั้งพวกมันพยายามปลุกปั่น สร้างความแตกแยก และด้วยความที่พวกมันต่างมีความคิดเป็นของตัวเอง ดังนั้นแล้วผลลัพท์ของการต่อสู้อย่างดุเดือดจึงจบลงที่ผมจำเป็นต้องหยุดพวกมันด้วยการนอนหลับไปแทน

เดือนนี้ผมยังมีประเด็นอีกหลายอย่าง รวมไปถึงส่วนของการเขียนนิยายที่ในเดือนถัดไป คงน่าจะได้ฤกษ์งามยามดีเพื่อปล่อยตอนที่คั่งค้างเอาไว้ 'อนาคต' เป็นสิ่งที่ยากจะรับรู้ และในหลาย ๆ ครั้ง มันก็ไม่ได้สลักสำคัญมากไปกว่าการโฟกัสอยู่ในช่วงเวลา 'ปัจจุบัน' ที่ผมเลือก พวกเราต่างล้วนมีส่วนในการต้องรับผิดชอบใน 'ทางเลือกของตัวเอง' ไม่ว่าวันใดก็วันหนึ่ง

ผมจะใช้เวลาเก็บตัวอยู่อย่างเงียบ ๆ สักระยะ

เฝ้ารอตราบจนกว่าที่จะมีแรงลุกมาทำอะไร ๆ ก็ตามไปอีกครั้ง