[Midnight Thoughts] สงครามประสาทที่ไม่มีใครอยากยุ่งเกี่ยว ความขัดแย้งที่ไม่มีการลงรอย และการเล่นกับกระแสความเกลียดชังของผู้คน

 

"สมองของผมเริ่มเหลวเป็นก้อนน้ำ ยามเมื่อพยายามมองหาเหตุผลดี ๆ ในการโต้เถียงกับผู้คนที่เห็นต่างไปจากตัวเองในโลกอินเตอร์เน็ต"

โพสต์ของความไร้สาระที่ผุดขึ้นก่อนที่ยามเที่ยงคืนมาเยือน และแน่นอนว่ามันไม่มี 'ความจำเป็น' ใด ๆ ที่คุณต้องใช้สมองในการคิดไตร่ตรอง นอกเสียจากว่าคุณพร้อมที่จะปล่อยให้สมองของตัวเอง 'เหลวเป็นก้อนน้ำ' ไปพร้อมกับผม

ช่วงเวลาที่ผ่านมากว่าหลายสัปดาห์และอาจเป็นเดือนเศษ ๆ ที่ผมได้เห็นข่าวคราวมากมาย หรือแม้แต่โพสต์ในฝั่งทางโลกโซเชียลที่มันมีประเด็นค่อนข้างร้อนแรงเกี่ยวกับหัวข้อว่าด้วยเรื่องของ 'การตื่นรู้ (Woke)' และ 'การต่อต้านการตื่นรู้ (Anti-Woke)' โดยจุดเริ่มต้นของทั้งสองอย่าง เปรียบดั่งคือสงครามทางความคิดที่มันมีผู้คนบางส่วนพยายามต่อสู้กันชนิดที่ว่าน่าจะต้องมีการ หลั่งเลือด กันไปข้าง

ทั้งนี้แล้ว ผมอาจไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับเรื่องนี้เท่าไหร่ ลำพังแค่การตื่นมาใช้ชีวิตอยู่ในโลกอันแสนวุ่นวายนี่ก็เหนื่อยเต็มกลืน ยิ่งไม่นับกับการต้องมาเห็นผู้คนแสดงความเห็นที่รุนแรงอีกต่างหาก เมื่อฝั่งของผู้เรียกร้องหา 'ความหลากหลาย (Diversity)' ได้พยายามคิดหาเหตุผลเพื่อเข้าข้างตัวเอง โดยคาดหวังว่าจะมีคนร่วมด้วยกับฝั่งของตน

ทั้งนี้แล้วความเป็นไปได้ที่จะเกิดเหตุเช่นนั้น มันมีโอกาสเพียง 50/50 และส่วนใหญ่การแสดงความเห็นเช่นนี้ออกมา ก็มักจะหนีไม่พ้นคนจากอีกฝั่งหนึ่งที่พวกเขาเองได้บอกว่า 

'แนวคิดความหลากหลายพวกนั้นมันไร้แก่นสาร ไม่มีประโยชน์ ไม่มีความจำเป็น ไม่มีใครเขาอยากที่จะรับรู้หรอกว่าคุณเป็นเพศอะไร รสนิยมแบบไหน หรือชอบอะไรมากเป็นพิเศษ'

ใช่... พวกเขาพูดถูก และนั่นผมกำลังหมายถึงว่ามันคือ 'ข้อเท็จจริง' อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ยิ่งในเรื่องของวงการสื่อบันเทิงที่มันไม่ควรมีเอี่ยวด้วยกับการนำเอาประเด็นเรื่องชวนอ่อนไหว หรืออะไรที่มันชวนทำให้สังคมเริ่มตั้งคำถามไปมากขึ้นด้วยอีก ยิ่งกลายเป็นว่าจากเดิมที่เราจะได้เสพสื่อพวกนี้เพื่อคลายเครียด กลายเป็นว่ามันเองเปลี่ยนไปในทางที่ทำให้เราได้แต่เบ้ปากหรือเบือนหน้าหนีมันไปแทน

ผมคงไม่ขอออกความเห็นอะไรก็ตามที่จะเป็นการ 'สนับสนุน' ไม่ว่าจะทั้งฝั่งของผู้คนที่เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย ทว่าเรื่องหนึ่งที่ผมพอจะบอกได้เกี่ยวกับเรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้น ณ ช่วงเวลานี้ มันคงเป็นการที่ผมได้แต่ 'สมองเหลวเป็นก้อนน้ำ' เพราะไม่รู้ว่าตัวเองกำลังมีความคิดโอนเอียงไปทางด้านไหน

ผมคาดหวังเพียงแค่อยากให้มันจบลง หรืออย่างน้อย ๆ เสีย คือการได้เห็นใครสักคนชูเรื่องราวที่มันน่าสนใจ ผ่านเลนส์ของผู้ที่คลุกคลีอยู่กับคนทั้งสองฝั่ง คนที่สามารถ 'ตกผลึก' ทางความคิดและรับรู้ได้ถึงปัญหาระหว่างชาว Woke และ Anti-Woke ว่าสาเหตุอะไรถึงทำให้พวกเขาหันเหใส่กันด้วย 'ความเกลียดชัง' ชนิดที่ว่าแทบจะฆ่ากันตายกันไปข้าง

แน่นอนว่าในมุมมองของผู้อยู่ท่ามกลางคนทั้งสองฝั่ง เรื่องหนึ่งที่ผมพอสังเกตเห็นคือมันก่อให้เกิดกลายเป็นว่าคนธรรมดา (บางจำพวก) ที่ไม่สามารถแยกแยะได้ถึงเรื่องเหล่านี้

คนที่แค่เห็นเพียงผ่านตา ก็เลือกที่จะตัดสินมันก่อนจะได้รู้จักไปจริง ๆ

คนที่ปฏิเสธการมีอยู่ของกลุ่มที่เรียกตัวเองว่า 'เฟมทวิต' ทั้งที่ใครเล่าจะรู้ว่าบางอย่างที่มันพ่นออกมา อาจมี 'เศษเสี้ยวความเป็นจริง' อยู่ภายในนั้น

*ทั้งนี้เปอร์เซนต์ส่วนใหญ่มักจะไม่ได้ตรงกับข้อเท็จจริงไปมากก็ตาม (ขอโทษทีนะ ;p)*

ถึงกระนั้น ผมก็บอกไม่ได้ว่าสิ่งเหล่านี้มันได้มีส่วนทำให้เกิดการ 'บั่นทอนความคิดผู้คน' ไปมากในระดับที่อาจก่อให้เกิดปัญหาที่ตามมาในอนาคต

'โลกจะถูกแยกออกเป็นสองฝั่ง และใครก็ตามที่อยู่ทางสายกลาง พวกเขาจะถูกบีบบังคับให้ไปยังด้านใดด้านหนึ่งแบบสุดโต่ง'

แน่นอนว่าตัวอย่างของมันมีให้เห็นอยู่มากมายหลายครั้ง และมันก็เป็นคำถามที่ผมยังหาคำตอบไม่ได้ว่า 'สาเหตุอะไรถึงทำให้ความคิดสุดโต่งเหล่านี้ จึงมีอิทธิพลมากกว่าหันมามองข้อเท็จจริงที่มันตั้งอยู่ตรงหน้า?'

ด้วยปัญหาเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม ความเป็นอยู่ในสังคม แง่คิดทางการเมือง และประเด็นที่เกี่ยวเนื่องกับเหล่า 'คนยุคใหม่' ที่กำลังจะเติบโตมาแทนที่กลุ่มคนยุครุ่นหลัง คนที่พวกเขามองว่า 'เรา' เหล่านี้คือ Role Model ที่คาดหวังว่าอยากให้พวกเขาเริ่มต้นทำอะไรสักอย่างแบบจริง ๆ จัง ๆ ไปเสียที

หากแต่ทั้งหมดทั้งมวลที่ผมพูดออกมา ทุกอย่างมันเกิดขึ้นจากการที่สมองของผมมัน 'เหลวเป็นก้อนน้ำ' แบบที่ไม่มีสาระอะไร นอกจากแค่บ่นระบายก่อนที่ตัวเองควรจะไปนอนพักได้เสียที

ช่วงเดือนแห่งสันติภาพ เดือนแห่งการได้ระลึกถึงการสูญเสียและเป็นเดือนที่มีเรื่องราวชวนหัวปั่นมากมายเต็มไปหมด ความพยายามที่จะข่มตานอนหลับไปจนกว่าที่ 'กันยายน' จะจบลง มันดันใช้เวลานานมากกว่าที่เคย เป็นเรื่องยากที่ผมจะรับรู้ได้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ หากแต่ผมเพียงอยากให้ทุกอย่างมันได้กลับไปสู่ในหนทางของความสันติสุข

หนทางการแข่งขันที่เราต่างประชันกันด้วยความคิดสร้างสรรค์ มากกว่าเพื่อทำลายล้างฝ่ายตรงข้ามด้วยวิธีการนอกกฎเกณฑ์

ขออุทิศแด่ดวงชีวาที่ดับสิ้นไปทุกดวง

ขอดวงวิญญาณจงไปสู่สุคติ